Koffer & Blik / donderdag 12 november 2020
Op 21 maart 2020 zouden Karen en ik in het kader van de Landelijke Opschoondag de eerste filmopnames maken in Venserpolder voor een korte documentaire over een grote ergernis onder bewoners in dit deel van Amsterdam Zuidoost: zwerfafval. Er zouden onder andere twee grote kleurrijke plantenbakken worden onthuld met daarop een gedicht over het schoonhouden van de straten. Bewoners zouden feestelijk samenkomen en activiteiten en gesprekken aangaan over een schone wijk. Maar enkele dagen daarvoor werd een landelijke lockdown aangekondigd en was er van bijeenkomsten, op wat voor manier dan ook, voor een lange tijd geen sprake meer. Zeker twee maanden hadden we geen contact met de bewoners in Venserpolder, tot de eerste versoepelingen zich aandienden.
Ook het thema zwerfafval kreeg aanvankelijk een andere lading, in ieder geval bij onszelf. Het leek een nogal irrelevant onderwerp in vergelijking met sommige andere problemen die in Venserpolder spelen en die tijdens de lockdown zijn toegenomen, zoals armoede, werkloosheid en wapengeweld onder jongeren.
Het afvalprobleem bestond echter ook nog steeds en in de zomer toen er weer wat mobiliteit ontstond konden we toch de camera oppakken om de thematiek in beeld te brengen. De gastvrijheid van de bewoners, wijkbeheerders en medewerkers van Gemeente Amsterdam waarmee we in gesprek waren was onverminderd. We zijn welkom geheten en rondgeleid langs verschillende plekken waar afval/zwerfvuil voor problemen en overlast zorgen maar ook op plekken waar wordt gewerkt aan meer bewustzijn en een sterkere sociale cohesie. Plekken die mogelijk ook nog meer een schakel kunnen zijn in het aanpakken van het afvalprobleem.
Het belangrijkste dat aan het licht kwam in de verhalen van betrokkenen is het ontbreken van een duidelijke samenhangende koers op een schonere wijk en een gebrek aan middelen en overzicht om meer samenwerking op te zetten tussen betrokken/relevante partijen. Projecten en mensen streken in Venserpolder neer met goede ideeën en soms ook resultaten maar vertrokken vervolgens ook weer terwijl weinig structureels achterbleef. In feite zijn wij als filmcrew ook weer die tijdelijke partij. We hopen met de korte documentaire duidelijk te maken dat er genoeg mensen en organisaties in Venserpolder zelf aanwezig zijn om het probleem te kunnen aanpakken en dat wordt ingezet op het verbinden van deze mensen en organisaties. Maar eerst de montage nog.